αδιάπλευστος

Greek

Adjective

αδιάπλευστος • (adiáplefstos) m (feminine αδιάπλευστη, neuter αδιάπλευστο)

1. unnavigable

Declension

Declension of αδιάπλευστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδιάπλευστος •	αδιάπλευστη •	αδιάπλευστο •	αδιάπλευστοι •	αδιάπλευστες •	αδιάπλευστα •
genitive	αδιάπλευστου •	αδιάπλευστης •	αδιάπλευστου •	αδιάπλευστων •	αδιάπλευστων •	αδιάπλευστων •
accusative	αδιάπλευστο •	αδιάπλευστη •	αδιάπλευστο •	αδιάπλευστους •	αδιάπλευστες •	αδιάπλευστα •
vocative	αδιάπλευστε •	αδιάπλευστη •	αδιάπλευστο •	αδιάπλευστοι •	αδιάπλευστες •	αδιάπλευστα •