αδικοχαμένος

Greek

Etymology

άδικα (ádika, “unfairly”) +‎ χαμένος (chaménos, “lost”)

Adjective

αδικοχαμένος • (adikochaménos) m (feminine αδικοχαμένη, neuter αδικοχαμένο)

1. describing someone who:
   1. died young, died prematurely, met an untimely death
   2. was dealt with unjustly

Declension

Declension of αδικοχαμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδικοχαμένος •	αδικοχαμένη •	αδικοχαμένο •	αδικοχαμένοι •	αδικοχαμένες •	αδικοχαμένα •
genitive	αδικοχαμένου •	αδικοχαμένης •	αδικοχαμένου •	αδικοχαμένων •	αδικοχαμένων •	αδικοχαμένων •
accusative	αδικοχαμένο •	αδικοχαμένη •	αδικοχαμένο •	αδικοχαμένους •	αδικοχαμένες •	αδικοχαμένα •
vocative	αδικοχαμένε •	αδικοχαμένη •	αδικοχαμένο •	αδικοχαμένοι •	αδικοχαμένες •	αδικοχαμένα •

Related terms

• see: αδικώ (adikó, “to wrong”)