αδιοίκητος

Greek

Adjective

αδιοίκητος • (adioíkitos) m (feminine αδιοίκητη, neuter αδιοίκητο)

1. ungoverned
2. ungovernable
3. misgoverned

Declension

Declension of αδιοίκητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδιοίκητος •	αδιοίκητη •	αδιοίκητο •	αδιοίκητοι •	αδιοίκητες •	αδιοίκητα •
genitive	αδιοίκητου •	αδιοίκητης •	αδιοίκητου •	αδιοίκητων •	αδιοίκητων •	αδιοίκητων •
accusative	αδιοίκητο •	αδιοίκητη •	αδιοίκητο •	αδιοίκητους •	αδιοίκητες •	αδιοίκητα •
vocative	αδιοίκητε •	αδιοίκητη •	αδιοίκητο •	αδιοίκητοι •	αδιοίκητες •	αδιοίκητα •