αζήλευτος

Greek

Adjective

αζήλευτος • (azíleftos) m (feminine αζήλευτη, neuter αζήλευτο)

1. unenviable, unenvious

Declension

Declension of αζήλευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αζήλευτος •	αζήλευτη •	αζήλευτο •	αζήλευτοι •	αζήλευτες •	αζήλευτα •
genitive	αζήλευτου •	αζήλευτης •	αζήλευτου •	αζήλευτων •	αζήλευτων •	αζήλευτων •
accusative	αζήλευτο •	αζήλευτη •	αζήλευτο •	αζήλευτους •	αζήλευτες •	αζήλευτα •
vocative	αζήλευτε •	αζήλευτη •	αζήλευτο •	αζήλευτοι •	αζήλευτες •	αζήλευτα •