αθέτηση

Greek

Noun

αθέτηση • (athétisi) f (plural αθετήσεις)

1. breach, breaking of faith
2. trespass

Declension

declension of αθέτηση

case     \     number	singular	plural
nominative	αθέτηση •	αθετήσεις •
genitive	αθέτησης •	αθετήσεων •
accusative	αθέτηση •	αθετήσεις •
vocative	αθέτηση •	αθετήσεις •
Older or formal genitive singular: αθετήσεως •

Related terms

• αθετώ (athetó, “to break your word”)