ακαθίδρυτος

Greek

Adjective

ακαθίδρυτος • (akathídrytos) m (feminine ακαθίδρυτη, neuter ακαθίδρυτο)

1. unestablished, not established (authority)

Declension

Declension of ακαθίδρυτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακαθίδρυτος •	ακαθίδρυτη •	ακαθίδρυτο •	ακαθίδρυτοι •	ακαθίδρυτες •	ακαθίδρυτα •
genitive	ακαθίδρυτου •	ακαθίδρυτης •	ακαθίδρυτου •	ακαθίδρυτων •	ακαθίδρυτων •	ακαθίδρυτων •
accusative	ακαθίδρυτο •	ακαθίδρυτη •	ακαθίδρυτο •	ακαθίδρυτους •	ακαθίδρυτες •	ακαθίδρυτα •
vocative	ακαθίδρυτε •	ακαθίδρυτη •	ακαθίδρυτο •	ακαθίδρυτοι •	ακαθίδρυτες •	ακαθίδρυτα •

Related terms

• and see: ιδρύω (idrýo, “to found”)