ακατάφερτος

Greek

Adjective

ακατάφερτος • (akatáfertos) m (feminine ακατάφερτη, neuter ακατάφερτο)

1. not feasible, unfeasible, unachievable

Declension

Declension of ακατάφερτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακατάφερτος •	ακατάφερτη •	ακατάφερτο •	ακατάφερτοι •	ακατάφερτες •	ακατάφερτα •
genitive	ακατάφερτου •	ακατάφερτης •	ακατάφερτου •	ακατάφερτων •	ακατάφερτων •	ακατάφερτων •
accusative	ακατάφερτο •	ακατάφερτη •	ακατάφερτο •	ακατάφερτους •	ακατάφερτες •	ακατάφερτα •
vocative	ακατάφερτε •	ακατάφερτη •	ακατάφερτο •	ακατάφερτοι •	ακατάφερτες •	ακατάφερτα •

Synonyms

• ακατόρθωτος (akatórthotos)