ακατανάλωτος

Greek

Adjective

ακατανάλωτος • (akatanálotos) m (feminine ακατανάλωτη, neuter ακατανάλωτο)

1. unconsumed
2. unspent

Declension

Declension of ακατανάλωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακατανάλωτος •	ακατανάλωτη •	ακατανάλωτο •	ακατανάλωτοι •	ακατανάλωτες •	ακατανάλωτα •
genitive	ακατανάλωτου •	ακατανάλωτης •	ακατανάλωτου •	ακατανάλωτων •	ακατανάλωτων •	ακατανάλωτων •
accusative	ακατανάλωτο •	ακατανάλωτη •	ακατανάλωτο •	ακατανάλωτους •	ακατανάλωτες •	ακατανάλωτα •
vocative	ακατανάλωτε •	ακατανάλωτη •	ακατανάλωτο •	ακατανάλωτοι •	ακατανάλωτες •	ακατανάλωτα •

Synonyms

• (unconsumed): αξόδιαστος (axódiastos)
• (unspent): αδαπάνητος (adapánitos)