ακαταφρόνητος

Greek

Adjective

ακαταφρόνητος • (akatafrónitos) m (feminine ακαταφρόνητη, neuter ακαταφρόνητο)

1. undespised

Declension

Declension of ακαταφρόνητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακαταφρόνητος •	ακαταφρόνητη •	ακαταφρόνητο •	ακαταφρόνητοι •	ακαταφρόνητες •	ακαταφρόνητα •
genitive	ακαταφρόνητου •	ακαταφρόνητης •	ακαταφρόνητου •	ακαταφρόνητων •	ακαταφρόνητων •	ακαταφρόνητων •
accusative	ακαταφρόνητο •	ακαταφρόνητη •	ακαταφρόνητο •	ακαταφρόνητους •	ακαταφρόνητες •	ακαταφρόνητα •
vocative	ακαταφρόνητε •	ακαταφρόνητη •	ακαταφρόνητο •	ακαταφρόνητοι •	ακαταφρόνητες •	ακαταφρόνητα •