ακαταχώρητος

Greek

Adjective

ακαταχώρητος • (akatachóritos) m (feminine ακαταχώρητη, neuter ακαταχώρητο)

1. Alternative form of ακαταχώριστος (akatachóristos)

Declension

Declension of ακαταχώρητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακαταχώρητος •	ακαταχώρητη •	ακαταχώρητο •	ακαταχώρητοι •	ακαταχώρητες •	ακαταχώρητα •
genitive	ακαταχώρητου •	ακαταχώρητης •	ακαταχώρητου •	ακαταχώρητων •	ακαταχώρητων •	ακαταχώρητων •
accusative	ακαταχώρητο •	ακαταχώρητη •	ακαταχώρητο •	ακαταχώρητους •	ακαταχώρητες •	ακαταχώρητα •
vocative	ακαταχώρητε •	ακαταχώρητη •	ακαταχώρητο •	ακαταχώρητοι •	ακαταχώρητες •	ακαταχώρητα •