ακατοχύρωτος

Greek

Adjective

ακατοχύρωτος • (akatochýrotos) m (feminine ακατοχύρωτη, neuter ακατοχύρωτο)

1. unprotected, insecure

Declension

Declension of ακατοχύρωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακατοχύρωτος •	ακατοχύρωτη •	ακατοχύρωτο •	ακατοχύρωτοι •	ακατοχύρωτες •	ακατοχύρωτα •
genitive	ακατοχύρωτου •	ακατοχύρωτης •	ακατοχύρωτου •	ακατοχύρωτων •	ακατοχύρωτων •	ακατοχύρωτων •
accusative	ακατοχύρωτο •	ακατοχύρωτη •	ακατοχύρωτο •	ακατοχύρωτους •	ακατοχύρωτες •	ακατοχύρωτα •
vocative	ακατοχύρωτε •	ακατοχύρωτη •	ακατοχύρωτο •	ακατοχύρωτοι •	ακατοχύρωτες •	ακατοχύρωτα •