ακτήμων

Greek

Adjective

ακτήμων • (aktímon) m (feminine ακτήμων, neuter ακτήμον)

1. landless

Declension

Declension of ακτήμων

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακτήμων •	ακτήμων •	ακτήμον •	ακτήμονες •	ακτήμονες •	ακτήμονα •
genitive	ακτήμονος •	ακτήμονος •	ακτήμονος •	ακτημόνων •	ακτημόνων •	ακτημόνων •
accusative	ακτήμονα •	ακτήμονα •	ακτήμον •	ακτήμονες •	ακτήμονες •	ακτήμονα •
vocative	ακτήμων • / ακτήμονα •	ακτήμων •	ακτήμον •	ακτήμονες •	ακτήμονες •	ακτήμονα •

Related terms

• see: ακτημοσύνη f (aktimosýni, “landlessness”)