ακύκλωτος

Greek

Adjective

ακύκλωτος • (akýklotos) m (feminine ακύκλωτη, neuter ακύκλωτο)

1. unsurrounded, not encircled

Declension

Declension of ακύκλωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακύκλωτος •	ακύκλωτη •	ακύκλωτο •	ακύκλωτοι •	ακύκλωτες •	ακύκλωτα •
genitive	ακύκλωτου •	ακύκλωτης •	ακύκλωτου •	ακύκλωτων •	ακύκλωτων •	ακύκλωτων •
accusative	ακύκλωτο •	ακύκλωτη •	ακύκλωτο •	ακύκλωτους •	ακύκλωτες •	ακύκλωτα •
vocative	ακύκλωτε •	ακύκλωτη •	ακύκλωτο •	ακύκλωτοι •	ακύκλωτες •	ακύκλωτα •

Related terms

• κυκλώνω (kyklóno, “to encircle”)