ακύρωτος

Greek

Adjective

ακύρωτος • (akýrotos) m (feminine ακύρωτη, neuter ακύρωτο)

1. unratified, unconfirmed

Declension

Declension of ακύρωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακύρωτος •	ακύρωτη •	ακύρωτο •	ακύρωτοι •	ακύρωτες •	ακύρωτα •
genitive	ακύρωτου •	ακύρωτης •	ακύρωτου •	ακύρωτων •	ακύρωτων •	ακύρωτων •
accusative	ακύρωτο •	ακύρωτη •	ακύρωτο •	ακύρωτους •	ακύρωτες •	ακύρωτα •
vocative	ακύρωτε •	ακύρωτη •	ακύρωτο •	ακύρωτοι •	ακύρωτες •	ακύρωτα •

Related terms

• see: άκυρος (ákyros, “invalid”)