αλάθευτος

Greek

Adjective

αλάθευτος • (alátheftos) m (feminine αλάθευτη, neuter αλάθευτο)

1. Alternative form of αλάνθαστος (alánthastos)

Declension

Declension of αλάθευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αλάθευτος •	αλάθευτη •	αλάθευτο •	αλάθευτοι •	αλάθευτες •	αλάθευτα •
genitive	αλάθευτου •	αλάθευτης •	αλάθευτου •	αλάθευτων •	αλάθευτων •	αλάθευτων •
accusative	αλάθευτο •	αλάθευτη •	αλάθευτο •	αλάθευτους •	αλάθευτες •	αλάθευτα •
vocative	αλάθευτε •	αλάθευτη •	αλάθευτο •	αλάθευτοι •	αλάθευτες •	αλάθευτα •