αμεταρρύθμιστος

Greek

Adjective

αμεταρρύθμιστος • (ametarrýthmistos) m (feminine αμεταρρύθμιστη, neuter αμεταρρύθμιστο)

1. unreformed, not reformed

Declension

Declension of αμεταρρύθμιστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αμεταρρύθμιστος •	αμεταρρύθμιστη •	αμεταρρύθμιστο •	αμεταρρύθμιστοι •	αμεταρρύθμιστες •	αμεταρρύθμιστα •
genitive	αμεταρρύθμιστου •	αμεταρρύθμιστης •	αμεταρρύθμιστου •	αμεταρρύθμιστων •	αμεταρρύθμιστων •	αμεταρρύθμιστων •
accusative	αμεταρρύθμιστο •	αμεταρρύθμιστη •	αμεταρρύθμιστο •	αμεταρρύθμιστους •	αμεταρρύθμιστες •	αμεταρρύθμιστα •
vocative	αμεταρρύθμιστε •	αμεταρρύθμιστη •	αμεταρρύθμιστο •	αμεταρρύθμιστοι •	αμεταρρύθμιστες •	αμεταρρύθμιστα •

Coordinate terms

• αδιόρθωτος (adiórthotos, “unreformable”)

Related terms

• μεταρρυθμίζω (metarrythmízo, “to reform”)