αμεταχείριστος

Greek

Adjective

αμεταχείριστος • (ametacheíristos) m (feminine αμεταχείριστη, neuter αμεταχείριστο)

1. unused, not used
2. new

Declension

Declension of αμεταχείριστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αμεταχείριστος •	αμεταχείριστη •	αμεταχείριστο •	αμεταχείριστοι •	αμεταχείριστες •	αμεταχείριστα •
genitive	αμεταχείριστου •	αμεταχείριστης •	αμεταχείριστου •	αμεταχείριστων •	αμεταχείριστων •	αμεταχείριστων •
accusative	αμεταχείριστο •	αμεταχείριστη •	αμεταχείριστο •	αμεταχείριστους •	αμεταχείριστες •	αμεταχείριστα •
vocative	αμεταχείριστε •	αμεταχείριστη •	αμεταχείριστο •	αμεταχείριστοι •	αμεταχείριστες •	αμεταχείριστα •

Synonyms

• αχρησιμοποίητος (achrisimopoíitos)