ανήμερος

Greek

Adjective

ανήμερος • (anímeros) m (feminine ανήμερη, neuter ανήμερο)

1. fierce, wild, savage
2. untameable

Declension

Declension of ανήμερος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανήμερος •	ανήμερη •	ανήμερο •	ανήμεροι •	ανήμερες •	ανήμερα •
genitive	ανήμερου •	ανήμερης •	ανήμερου •	ανήμερων •	ανήμερων •	ανήμερων •
accusative	ανήμερο •	ανήμερη •	ανήμερο •	ανήμερους •	ανήμερες •	ανήμερα •
vocative	ανήμερε •	ανήμερη •	ανήμερο •	ανήμεροι •	ανήμερες •	ανήμερα •