αναθεωρητικός

Greek

Adjective

αναθεωρητικός • (anatheoritikós) m (feminine αναθεωρητική, neuter αναθεωρητικό)

1. revisionary, revisional

Declension

Declension of αναθεωρητικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναθεωρητικός •	αναθεωρητική •	αναθεωρητικό •	αναθεωρητικοί •	αναθεωρητικές •	αναθεωρητικά •
genitive	αναθεωρητικού •	αναθεωρητικής •	αναθεωρητικού •	αναθεωρητικών •	αναθεωρητικών •	αναθεωρητικών •
accusative	αναθεωρητικό •	αναθεωρητική •	αναθεωρητικό •	αναθεωρητικούς •	αναθεωρητικές •	αναθεωρητικά •
vocative	αναθεωρητικέ •	αναθεωρητική •	αναθεωρητικό •	αναθεωρητικοί •	αναθεωρητικές •	αναθεωρητικά •

Related terms

• see: αναθεωρώ (anatheoró, “to revise, to reconsider”)