αναμηρυκαστικός

Greek

Adjective

αναμηρυκαστικός • (anamirykastikós) m (feminine αναμηρυκαστική, neuter αναμηρυκαστικό)

1. ruminating

Declension

Declension of αναμηρυκαστικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναμηρυκαστικός •	αναμηρυκαστική •	αναμηρυκαστικό •	αναμηρυκαστικοί •	αναμηρυκαστικές •	αναμηρυκαστικά •
genitive	αναμηρυκαστικού •	αναμηρυκαστικής •	αναμηρυκαστικού •	αναμηρυκαστικών •	αναμηρυκαστικών •	αναμηρυκαστικών •
accusative	αναμηρυκαστικό •	αναμηρυκαστική •	αναμηρυκαστικό •	αναμηρυκαστικούς •	αναμηρυκαστικές •	αναμηρυκαστικά •
vocative	αναμηρυκαστικέ •	αναμηρυκαστική •	αναμηρυκαστικό •	αναμηρυκαστικοί •	αναμηρυκαστικές •	αναμηρυκαστικά •

Related terms

• see: αναμηρυκάζω (anamirykázo, “to ruminate”)