αναντίρρητος

Greek

Adjective

αναντίρρητος • (anantírritos) m (feminine αναντίρρητη, neuter αναντίρρητο)

1. undeniable, unmistakable, incontestable (universally accepted)

Declension

Declension of αναντίρρητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναντίρρητος •	αναντίρρητη •	αναντίρρητο •	αναντίρρητοι •	αναντίρρητες •	αναντίρρητα •
genitive	αναντίρρητου •	αναντίρρητης •	αναντίρρητου •	αναντίρρητων •	αναντίρρητων •	αναντίρρητων •
accusative	αναντίρρητο •	αναντίρρητη •	αναντίρρητο •	αναντίρρητους •	αναντίρρητες •	αναντίρρητα •
vocative	αναντίρρητε •	αναντίρρητη •	αναντίρρητο •	αναντίρρητοι •	αναντίρρητες •	αναντίρρητα •

Synonyms

• αναμφίλεκτος (anamfílektos)