αναντικατάστατος

Greek

Adjective

αναντικατάστατος • (anantikatástatos) m (feminine αναντικατάστατη, neuter αναντικατάστατο)

1. irreplaceable

   Antonym: αντικαταστατός (antikatastatós)

   Κανείς δεν είναι αναντικατάστατος.

   Kaneís den eínai anantikatástatos.

   Nobody is irreplaceable.

2. unreplaced

Declension

Declension of αναντικατάστατος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναντικατάστατος •	αναντικατάστατη •	αναντικατάστατο •	αναντικατάστατοι •	αναντικατάστατες •	αναντικατάστατα •
genitive	αναντικατάστατου •	αναντικατάστατης •	αναντικατάστατου •	αναντικατάστατων •	αναντικατάστατων •	αναντικατάστατων •
accusative	αναντικατάστατο •	αναντικατάστατη •	αναντικατάστατο •	αναντικατάστατους •	αναντικατάστατες •	αναντικατάστατα •
vocative	αναντικατάστατε •	αναντικατάστατη •	αναντικατάστατο •	αναντικατάστατοι •	αναντικατάστατες •	αναντικατάστατα •

Related terms

• see: αντικατάσταση (antikatástasi, “substitution, replacement”)