αναπάντητος

Greek

Adjective

αναπάντητος • (anapántitos) m (feminine αναπάντητη, neuter αναπάντητο)

1. unanswered, unacknowledged
2. (by extension) unanswerable

Declension

Declension of αναπάντητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναπάντητος •	αναπάντητη •	αναπάντητο •	αναπάντητοι •	αναπάντητες •	αναπάντητα •
genitive	αναπάντητου •	αναπάντητης •	αναπάντητου •	αναπάντητων •	αναπάντητων •	αναπάντητων •
accusative	αναπάντητο •	αναπάντητη •	αναπάντητο •	αναπάντητους •	αναπάντητες •	αναπάντητα •
vocative	αναπάντητε •	αναπάντητη •	αναπάντητο •	αναπάντητοι •	αναπάντητες •	αναπάντητα •

Related terms

• αναπάντητα (anapántita, “without answering”, adverb)