αναπαλλοτρίωτο

Greek

Noun

αναπαλλοτρίωτο • (anapallotríoto) n (uncountable)

1. (law) inalienability

Declension

  αναπαλλοτρίωτο

case     \     number	singular
nominative	αναπαλλοτρίωτο •
genitive	αναπαλλοτριώτου •
accusative	αναπαλλοτρίωτο •
vocative	αναπαλλοτρίωτο •

Related terms

• see: απαλλοτρίωση f (apallotríosi, “expropriation”)