αναπλήρωση

Greek

Noun

αναπλήρωση • (anaplírosi) f (plural αναπληρώσεις)

1. substitution, replacement (action or its effect)

   Synonyms: αναπλήρωμα (anaplíroma), υποκάστατο (ypokástato)

Declension

Declension of αναπλήρωση

	singular	plural
nominative	αναπλήρωση •	αναπληρώσεις •
genitive	αναπλήρωσης •	αναπληρώσεων •
accusative	αναπλήρωση •	αναπληρώσεις •
vocative	αναπλήρωση •	αναπληρώσεις •
Older or formal genitive singular: αναπληρώσεως •

Related terms

• αναπληρωτής m (anaplirotís, “replacement person/object”)

• see: αναπληρώνω (anapliróno, “to replace”)