αναπλαστικός

Greek

Adjective

αναπλαστικός • (anaplastikós) m (feminine αναπλαστική, neuter αναπλαστικό)

1. reconstructive, regenerative

   αναπλαστική χειρουργική ― anaplastikí cheirourgikí ― reconstructive surgery

Declension

Declension of αναπλαστικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναπλαστικός •	αναπλαστική •	αναπλαστικό •	αναπλαστικοί •	αναπλαστικές •	αναπλαστικά •
genitive	αναπλαστικού •	αναπλαστικής •	αναπλαστικού •	αναπλαστικών •	αναπλαστικών •	αναπλαστικών •
accusative	αναπλαστικό •	αναπλαστική •	αναπλαστικό •	αναπλαστικούς •	αναπλαστικές •	αναπλαστικά •
vocative	αναπλαστικέ •	αναπλαστική •	αναπλαστικό •	αναπλαστικοί •	αναπλαστικές •	αναπλαστικά •

Related terms

• see: αναπλάθω (anaplátho, “to transform, to regenerate”)