αναπόδειχτος

Greek

Adjective

αναπόδειχτος • (anapódeichtos) m (feminine αναπόδειχτη, neuter αναπόδειχτο)

1. Alternative form of αναπόδεικτος (anapódeiktos)

Declension

Declension of αναπόδειχτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναπόδειχτος •	αναπόδειχτη •	αναπόδειχτο •	αναπόδειχτοι •	αναπόδειχτες •	αναπόδειχτα •
genitive	αναπόδειχτου •	αναπόδειχτης •	αναπόδειχτου •	αναπόδειχτων •	αναπόδειχτων •	αναπόδειχτων •
accusative	αναπόδειχτο •	αναπόδειχτη •	αναπόδειχτο •	αναπόδειχτους •	αναπόδειχτες •	αναπόδειχτα •
vocative	αναπόδειχτε •	αναπόδειχτη •	αναπόδειχτο •	αναπόδειχτοι •	αναπόδειχτες •	αναπόδειχτα •