αναπόκριτος

Greek

Adjective

αναπόκριτος • (anapókritos) m (feminine αναπόκριτη, neuter αναπόκριτο)

1. unanswered

   Synonym: ανανταπόκριτος (anantapókritos)

Declension

Declension of αναπόκριτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναπόκριτος •	αναπόκριτη •	αναπόκριτο •	αναπόκριτοι •	αναπόκριτες •	αναπόκριτα •
genitive	αναπόκριτου •	αναπόκριτης •	αναπόκριτου •	αναπόκριτων •	αναπόκριτων •	αναπόκριτων •
accusative	αναπόκριτο •	αναπόκριτη •	αναπόκριτο •	αναπόκριτους •	αναπόκριτες •	αναπόκριτα •
vocative	αναπόκριτε •	αναπόκριτη •	αναπόκριτο •	αναπόκριτοι •	αναπόκριτες •	αναπόκριτα •

Related terms

• see: ανταπόκριση f (antapókrisi, “response, correspondence”)