ανασκολόπιση

Greek

Noun

ανασκολόπιση • (anaskolópisi) f (plural ανασκολοπίσεις)

1. impalement

   Synonyms: ανασκολοπισμός (anaskolopismós), ανασκολόπισμα (anaskolópisma)

Declension

declension of ανασκολόπιση

case     \     number	singular	plural
nominative	ανασκολόπιση •	ανασκολοπίσεις •
genitive	ανασκολόπισης •	ανασκολοπίσεων •
accusative	ανασκολόπιση •	ανασκολοπίσεις •
vocative	ανασκολόπιση •	ανασκολοπίσεις •
Older or formal genitive singular: ανασκολοπίσεως •

Related terms

• see: ανασκολοπίζω (anaskolopízo, “to impale”)