αναστάσιμος

Greek

Adjective

αναστάσιμος • (anastásimos) m (feminine αναστάσιμη, neuter αναστάσιμο)

1. Easter

   αναστάσιμα τροπάρια ― anastásima tropária ― Easter hymn

Declension

Declension of αναστάσιμος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναστάσιμος •	αναστάσιμη •	αναστάσιμο •	αναστάσιμοι •	αναστάσιμες •	αναστάσιμα •
genitive	αναστάσιμου •	αναστάσιμης •	αναστάσιμου •	αναστάσιμων •	αναστάσιμων •	αναστάσιμων •
accusative	αναστάσιμο •	αναστάσιμη •	αναστάσιμο •	αναστάσιμους •	αναστάσιμες •	αναστάσιμα •
vocative	αναστάσιμε •	αναστάσιμη •	αναστάσιμο •	αναστάσιμοι •	αναστάσιμες •	αναστάσιμα •

Related terms

• see: ανασταίνω (anastaíno, “to resurrect”)