ανασχετικό

Greek

Noun

ανασχετικό • (anaschetikó) n (plural ανασχετικά)

1. deterrent

Declension

Declension of ανασχετικό

	singular	plural
nominative	ανασχετικό •	ανασχετικά •
genitive	ανασχετικού •	ανασχετικών •
accusative	ανασχετικό •	ανασχετικά •
vocative	ανασχετικό •	ανασχετικά •

Related terms

• ανασχετικός (anaschetikós, “inhibiting, deterrent”, adjective)