ανατροπή

Greek

Noun

ανατροπή • (anatropí) f (plural ανατροπές)

1. upsetting, turning over
2. reversing, reverting
3. knocking over, knocking down

Declension

declension of ανατροπή

	singular	plural
nominative	ανατροπή •	ανατροπές •
genitive	ανατροπής •	ανατροπών •
accusative	ανατροπή •	ανατροπές •
vocative	ανατροπή •	ανατροπές •

Related terms

• see: ανατρέπω (anatrépo, “to turn over”)