ανδαλουσιανός

Greek

Adjective

ανδαλουσιανός • (andalousianós) m (feminine ανδαλουσιανή, neuter ανδαλουσιανό)

1. Andalusian (relating to Andalusia or its people)

Declension

Declension of ανδαλουσιανός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανδαλουσιανός •	ανδαλουσιανή •	ανδαλουσιανό •	ανδαλουσιανοί •	ανδαλουσιανές •	ανδαλουσιανά •
genitive	ανδαλουσιανού •	ανδαλουσιανής •	ανδαλουσιανού •	ανδαλουσιανών •	ανδαλουσιανών •	ανδαλουσιανών •
accusative	ανδαλουσιανό •	ανδαλουσιανή •	ανδαλουσιανό •	ανδαλουσιανούς •	ανδαλουσιανές •	ανδαλουσιανά •
vocative	ανδαλουσιανέ •	ανδαλουσιανή •	ανδαλουσιανό •	ανδαλουσιανοί •	ανδαλουσιανές •	ανδαλουσιανά •

Related terms

• see: Ανδαλουσία f (Andalousía, “Andalusia”)