ανεκπαίδευτος

Greek

Adjective

ανεκπαίδευτος • (anekpaídeftos) m (feminine ανεκπαίδευτη, neuter ανεκπαίδευτο)

1. untrained

Declension

Declension of ανεκπαίδευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεκπαίδευτος •	ανεκπαίδευτη •	ανεκπαίδευτο •	ανεκπαίδευτοι •	ανεκπαίδευτες •	ανεκπαίδευτα •
genitive	ανεκπαίδευτου •	ανεκπαίδευτης •	ανεκπαίδευτου •	ανεκπαίδευτων •	ανεκπαίδευτων •	ανεκπαίδευτων •
accusative	ανεκπαίδευτο •	ανεκπαίδευτη •	ανεκπαίδευτο •	ανεκπαίδευτους •	ανεκπαίδευτες •	ανεκπαίδευτα •
vocative	ανεκπαίδευτε •	ανεκπαίδευτη •	ανεκπαίδευτο •	ανεκπαίδευτοι •	ανεκπαίδευτες •	ανεκπαίδευτα •

Related terms

• see: εκπαιδεύω (ekpaidévo, “to train, to teach”)