ανεκποίητος

Greek

Adjective

ανεκποίητος • (anekpoíitos) m (feminine ανεκποίητη, neuter ανεκποίητο)

1. (literary) not disposed of, unsold

Declension

Declension of ανεκποίητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεκποίητοςος •	ανεκποίητοςη •	ανεκποίητοςο •	ανεκποίητοςοι •	ανεκποίητοςες •	ανεκποίητοςα •
genitive	ανεκποίητοςου •	ανεκποίητοςης •	ανεκποίητοςου •	ανεκποίητοςων •	ανεκποίητοςων •	ανεκποίητοςων •
accusative	ανεκποίητοςο •	ανεκποίητοςη •	ανεκποίητοςο •	ανεκποίητοςους •	ανεκποίητοςες •	ανεκποίητοςα •
vocative	ανεκποίητοςε •	ανεκποίητοςη •	ανεκποίητοςο •	ανεκποίητοςοι •	ανεκποίητοςες •	ανεκποίητοςα •