ανεξαίρετος

Greek

Adjective

ανεξαίρετος • (anexaíretos) m (feminine ανεξαίρετη, neuter ανεξαίρετο)

1. unexceptional
2. unexempted, unexcluded

Declension

Declension of ανεξαίρετος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεξαίρετος •	ανεξαίρετη •	ανεξαίρετο •	ανεξαίρετοι •	ανεξαίρετες •	ανεξαίρετα •
genitive	ανεξαίρετου •	ανεξαίρετης •	ανεξαίρετου •	ανεξαίρετων •	ανεξαίρετων •	ανεξαίρετων •
accusative	ανεξαίρετο •	ανεξαίρετη •	ανεξαίρετο •	ανεξαίρετους •	ανεξαίρετες •	ανεξαίρετα •
vocative	ανεξαίρετε •	ανεξαίρετη •	ανεξαίρετο •	ανεξαίρετοι •	ανεξαίρετες •	ανεξαίρετα •

Related terms

• ανεξαίρετα (anexaíreta, “without exception”, adverb)
• ανεξαιρέτως (anexairétos, “without exception”, adverb)