ανεξοικείωτος

Greek

Adjective

ανεξοικείωτος • (anexoikeíotos) m (feminine ανεξοικείωτη, neuter ανεξοικείωτο)

1. unfamiliar, unaccustomed

Declension

Declension of ανεξοικείωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεξοικείωτος •	ανεξοικείωτη •	ανεξοικείωτο •	ανεξοικείωτοι •	ανεξοικείωτες •	ανεξοικείωτα •
genitive	ανεξοικείωτου •	ανεξοικείωτης •	ανεξοικείωτου •	ανεξοικείωτων •	ανεξοικείωτων •	ανεξοικείωτων •
accusative	ανεξοικείωτο •	ανεξοικείωτη •	ανεξοικείωτο •	ανεξοικείωτους •	ανεξοικείωτες •	ανεξοικείωτα •
vocative	ανεξοικείωτε •	ανεξοικείωτη •	ανεξοικείωτο •	ανεξοικείωτοι •	ανεξοικείωτες •	ανεξοικείωτα •