ανεπίδοτος

Greek

Adjective

ανεπίδοτος • (anepídotos) m (feminine ανεπίδοτη, neuter ανεπίδοτο)

1. undelivered (post, etc)
2. (law) unserved (sentence)

Declension

Declension of ανεπίδοτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπίδοτος •	ανεπίδοτη •	ανεπίδοτο •	ανεπίδοτοι •	ανεπίδοτες •	ανεπίδοτα •
genitive	ανεπίδοτου •	ανεπίδοτης •	ανεπίδοτου •	ανεπίδοτων •	ανεπίδοτων •	ανεπίδοτων •
accusative	ανεπίδοτο •	ανεπίδοτη •	ανεπίδοτο •	ανεπίδοτους •	ανεπίδοτες •	ανεπίδοτα •
vocative	ανεπίδοτε •	ανεπίδοτη •	ανεπίδοτο •	ανεπίδοτοι •	ανεπίδοτες •	ανεπίδοτα •