ανεπαλήθευτος
Greek
editAdjective
editανεπαλήθευτος • (anepalítheftos) m (feminine ανεπαλήθευτη, neuter ανεπαλήθευτο)
Declension
editDeclension of ανεπαλήθευτος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ανεπαλήθευτος • | ανεπαλήθευτη • | ανεπαλήθευτο • | ανεπαλήθευτοι • | ανεπαλήθευτες • | ανεπαλήθευτα • |
genitive | ανεπαλήθευτου • | ανεπαλήθευτης • | ανεπαλήθευτου • | ανεπαλήθευτων • | ανεπαλήθευτων • | ανεπαλήθευτων • |
accusative | ανεπαλήθευτο • | ανεπαλήθευτη • | ανεπαλήθευτο • | ανεπαλήθευτους • | ανεπαλήθευτες • | ανεπαλήθευτα • |
vocative | ανεπαλήθευτε • | ανεπαλήθευτη • | ανεπαλήθευτο • | ανεπαλήθευτοι • | ανεπαλήθευτες • | ανεπαλήθευτα • |
Related terms
edit- επαληθεύω (epalithévo, “to verify”)