ανεπανάληπτος

Greek

Adjective

ανεπανάληπτος • (anepanáliptos) m (feminine ανεπανάληπτη, neuter ανεπανάληπτο)

1. unrepeatable, unique, unprecedented

   Synonyms: αδευτέρωτος (adeftérotos), μοναδικός (monadikós)

Declension

Declension of ανεπανάληπτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπανάληπτος •	ανεπανάληπτη •	ανεπανάληπτο •	ανεπανάληπτοι •	ανεπανάληπτες •	ανεπανάληπτα •
genitive	ανεπανάληπτου •	ανεπανάληπτης •	ανεπανάληπτου •	ανεπανάληπτων •	ανεπανάληπτων •	ανεπανάληπτων •
accusative	ανεπανάληπτο •	ανεπανάληπτη •	ανεπανάληπτο •	ανεπανάληπτους •	ανεπανάληπτες •	ανεπανάληπτα •
vocative	ανεπανάληπτε •	ανεπανάληπτη •	ανεπανάληπτο •	ανεπανάληπτοι •	ανεπανάληπτες •	ανεπανάληπτα •

Related terms

• ανεπανάληπτα (anepanálipta, “unrepeatably”, adverb)
• επανάληψη f (epanálipsi, “repetition”)