ανεπιθεώρητος

Greek

Adjective

ανεπιθεώρητος • (anepitheóritos) m (feminine ανεπιθεώρητη, neuter ανεπιθεώρητο)

1. unsupervised, uninspected

Declension

Declension of ανεπιθεώρητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπιθεώρητος •	ανεπιθεώρητη •	ανεπιθεώρητο •	ανεπιθεώρητοι •	ανεπιθεώρητες •	ανεπιθεώρητα •
genitive	ανεπιθεώρητου •	ανεπιθεώρητης •	ανεπιθεώρητου •	ανεπιθεώρητων •	ανεπιθεώρητων •	ανεπιθεώρητων •
accusative	ανεπιθεώρητο •	ανεπιθεώρητη •	ανεπιθεώρητο •	ανεπιθεώρητους •	ανεπιθεώρητες •	ανεπιθεώρητα •
vocative	ανεπιθεώρητε •	ανεπιθεώρητη •	ανεπιθεώρητο •	ανεπιθεώρητοι •	ανεπιθεώρητες •	ανεπιθεώρητα •