ανεπιφύλαχτος

Greek

Adjective

ανεπιφύλαχτος • (anepifýlachtos) m (feminine ανεπιφύλαχτη, neuter ανεπιφύλαχτο)

1. Alternative form of ανεπιφύλακτος (anepifýlaktos)

Declension

Declension of ανεπιφύλαχτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπιφύλαχτος •	ανεπιφύλαχτη •	ανεπιφύλαχτο •	ανεπιφύλαχτοι •	ανεπιφύλαχτες •	ανεπιφύλαχτα •
genitive	ανεπιφύλαχτου •	ανεπιφύλαχτης •	ανεπιφύλαχτου •	ανεπιφύλαχτων •	ανεπιφύλαχτων •	ανεπιφύλαχτων •
accusative	ανεπιφύλαχτο •	ανεπιφύλαχτη •	ανεπιφύλαχτο •	ανεπιφύλαχτους •	ανεπιφύλαχτες •	ανεπιφύλαχτα •
vocative	ανεπιφύλαχτε •	ανεπιφύλαχτη •	ανεπιφύλαχτο •	ανεπιφύλαχτοι •	ανεπιφύλαχτες •	ανεπιφύλαχτα •