ανιδιοτελής

Greek

Adjective

ανιδιοτελής • (anidiotelís) m (feminine ανιδιοτελής, neuter ανιδιοτελές)

1. unselfish, selfless
2. disinterested, impartial

Declension

Declension of ανιδιοτελής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανιδιοτελής •	ανιδιοτελής •	ανιδιοτελές •	ανιδιοτελείς •	ανιδιοτελείς •	ανιδιοτελή •
genitive	ανιδιοτελούς • / ανιδιοτελή •	ανιδιοτελούς •	ανιδιοτελούς •	ανιδιοτελών •	ανιδιοτελών •	ανιδιοτελών •
accusative	ανιδιοτελή •	ανιδιοτελή •	ανιδιοτελές •	ανιδιοτελείς •	ανιδιοτελείς •	ανιδιοτελή •
vocative	ανιδιοτελή • / ανιδιοτελής •	ανιδιοτελής •	ανιδιοτελές •	ανιδιοτελείς •	ανιδιοτελείς •	ανιδιοτελή •

Related terms

• ανιδιοτέλεια f (anidiotéleia, “unselfishness”)