ανοικοδόμητος

Greek

Adjective

ανοικοδόμητος • (anoikodómitos) m (feminine ανοικοδόμητη, neuter ανοικοδόμητο)

1. not rebuilt, unreconstructed
2. unbuilt

Declension

Declension of ανοικοδόμητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανοικοδόμητος •	ανοικοδόμητη •	ανοικοδόμητο •	ανοικοδόμητοι •	ανοικοδόμητες •	ανοικοδόμητα •
genitive	ανοικοδόμητου •	ανοικοδόμητης •	ανοικοδόμητου •	ανοικοδόμητων •	ανοικοδόμητων •	ανοικοδόμητων •
accusative	ανοικοδόμητο •	ανοικοδόμητη •	ανοικοδόμητο •	ανοικοδόμητους •	ανοικοδόμητες •	ανοικοδόμητα •
vocative	ανοικοδόμητε •	ανοικοδόμητη •	ανοικοδόμητο •	ανοικοδόμητοι •	ανοικοδόμητες •	ανοικοδόμητα •

Related terms

• see: ανοικοδομώ (anoikodomó, “to rebuild”)