ανομοιωτικός

Greek

Adjective

ανομοιωτικός • (anomoiotikós) m (feminine ανομοιωτική, neuter ανομοιωτικό)

1. (linguistics, phonology) dissimilatory

Declension

Declension of ανομοιωτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανομοιωτικός •	ανομοιωτική •	ανομοιωτικό •	ανομοιωτικοί •	ανομοιωτικές •	ανομοιωτικά •
genitive	ανομοιωτικού •	ανομοιωτικής •	ανομοιωτικού •	ανομοιωτικών •	ανομοιωτικών •	ανομοιωτικών •
accusative	ανομοιωτικό •	ανομοιωτική •	ανομοιωτικό •	ανομοιωτικούς •	ανομοιωτικές •	ανομοιωτικά •
vocative	ανομοιωτικέ •	ανομοιωτική •	ανομοιωτικό •	ανομοιωτικοί •	ανομοιωτικές •	ανομοιωτικά •

Related terms

• ανομοίωση f (anomoíosi, “dissimilation”)