ανοχύρωτος

Greek

Adjective

ανοχύρωτος • (anochýrotos) m (feminine ανοχύρωτη, neuter ανοχύρωτο)

1. unfortified

Declension

Declension of ανοχύρωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανοχύρωτος •	ανοχύρωτη •	ανοχύρωτο •	ανοχύρωτοι •	ανοχύρωτες •	ανοχύρωτα •
genitive	ανοχύρωτου •	ανοχύρωτης •	ανοχύρωτου •	ανοχύρωτων •	ανοχύρωτων •	ανοχύρωτων •
accusative	ανοχύρωτο •	ανοχύρωτη •	ανοχύρωτο •	ανοχύρωτους •	ανοχύρωτες •	ανοχύρωτα •
vocative	ανοχύρωτε •	ανοχύρωτη •	ανοχύρωτο •	ανοχύρωτοι •	ανοχύρωτες •	ανοχύρωτα •

Derived terms

• ανοχύρωτα (anochýrota, adverb)