αντήχηση

Greek

Noun

αντήχηση • (antíchisi) f (plural αντηχήσεις)

1. reverberation, resonance

Declension

declension of αντήχηση

case     \     number	singular	plural
nominative	αντήχηση •	αντηχήσεις •
genitive	αντήχησης •	αντηχήσεων •
accusative	αντήχηση •	αντηχήσεις •
vocative	αντήχηση •	αντηχήσεις •
Older or formal genitive singular: αντηχήσεως •

Related terms

• see: αντηχώ (antichó, “to echo, to resonate”)