ανυποχώρητος

Greek

Adjective

ανυποχώρητος • (anypochóritos) m (feminine ανυποχώρητη, neuter ανυποχώρητο)

1. tenacious, inflexible, unyielding

   Synonym: ανένδοτος (anéndotos)

Declension

Declension of ανυποχώρητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανυποχώρητος •	ανυποχώρητη •	ανυποχώρητο •	ανυποχώρητοι •	ανυποχώρητες •	ανυποχώρητα •
genitive	ανυποχώρητου •	ανυποχώρητης •	ανυποχώρητου •	ανυποχώρητων •	ανυποχώρητων •	ανυποχώρητων •
accusative	ανυποχώρητο •	ανυποχώρητη •	ανυποχώρητο •	ανυποχώρητους •	ανυποχώρητες •	ανυποχώρητα •
vocative	ανυποχώρητε •	ανυποχώρητη •	ανυποχώρητο •	ανυποχώρητοι •	ανυποχώρητες •	ανυποχώρητα •