ανυπόκριτος

Greek

Adjective

ανυπόκριτος • (anypókritos) m (feminine ανυπόκριτη, neuter ανυπόκριτο)

1. frank, undisguised, unfeigned

   Antonyms: υποκριτικός (ypokritikós), υποκρινόμενος (ypokrinómenos)

2. sincere, frank, genuine

Declension

Declension of ανυπόκριτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανυπόκριτος •	ανυπόκριτη •	ανυπόκριτο •	ανυπόκριτοι •	ανυπόκριτες •	ανυπόκριτα •
genitive	ανυπόκριτου •	ανυπόκριτης •	ανυπόκριτου •	ανυπόκριτων •	ανυπόκριτων •	ανυπόκριτων •
accusative	ανυπόκριτο •	ανυπόκριτη •	ανυπόκριτο •	ανυπόκριτους •	ανυπόκριτες •	ανυπόκριτα •
vocative	ανυπόκριτε •	ανυπόκριτη •	ανυπόκριτο •	ανυπόκριτοι •	ανυπόκριτες •	ανυπόκριτα •

Related terms

• see: υποκρισία f (ypokrisía, “hypocrisy”)