ανύπαρχτος

Greek

Adjective

ανύπαρχτος • (anýparchtos) m (feminine ανύπαρχτη, neuter ανύπαρχτο)

1. Rare form of ανύπαρκτος (anýparktos).

Declension

Declension of ανύπαρχτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανύπαρχτος •	ανύπαρχτη •	ανύπαρχτο •	ανύπαρχτοι •	ανύπαρχτες •	ανύπαρχτα •
genitive	ανύπαρχτου •	ανύπαρχτης •	ανύπαρχτου •	ανύπαρχτων •	ανύπαρχτων •	ανύπαρχτων •
accusative	ανύπαρχτο •	ανύπαρχτη •	ανύπαρχτο •	ανύπαρχτους •	ανύπαρχτες •	ανύπαρχτα •
vocative	ανύπαρχτε •	ανύπαρχτη •	ανύπαρχτο •	ανύπαρχτοι •	ανύπαρχτες •	ανύπαρχτα •